DEAFplus
article imprimé Add. & Corr.
rédaction: Thomas Städtler
imperfection f.
[ÉtymologieEmprunté au lt. IMPERFECTIO “état de ce qui n’est pas parfait” (ThesLL 71,561); pour le mlt. cf. LathamDict 1,1247b. –- Cp. → imparfait.]
(imperfection SBernCantG XXIII 58; XXX 198; DialGregF 214,8; SBernAn1F 30,18; EvastL p. 290; [PsLorrA 138,16; DeschQ 2,72], imperfeccion OresmeEthM p. 482, inperfection SBernAn1F 30,16, imperfectiun 1em. 12es. PsOxfM 138,15)
  • “état de ce qui n’est pas parfait (aux sens concret et abstrait)” (dep. 1em. 12es., PsOxfM 138,15 [La meie imperfectiun virent li tuen oil, texte lt.: inperfectum meum viderunt oculi tui]; SBernCantG XXIII 58; XXX 198; DialGregF 214,8; SBernAn1F 30,16; 30,18 [nos fuyens a sa misericorde quant nos veons defaillir nostre imperfection et k’ele ne puet aemplir ceu k’ele doit]; EvastL p. 290; [PsLorrA 138,16; DeschQ 2,72; OresmeEthM p. 482], TL 4,1351; GdfC 9,786b; Lac 7,81b; AND 361a; FEW 4,586a)