DEAFplus
article imprimé
rédaction: Thomas Städtler
inobedient adj.
[ÉtymologieEmprunté au lt. INOBOEDIĒNS “qui n’obéit pas” (ThesLL 71,1731); pour le mlt. cf. LathamDict 1,1391b inoboedire 2o.]
(inobedient mil. 12es. ProvSalSanI 8419 [m.sg. -iens]; BenDucF 26001 [m.pl. -ienz]; DialGregF 95,16; SermSapF 295,23 [f.pl. -ienz]; EpMontDeuH 240,9; BestPierre1M III 21; XXVI 7; RobClariL LXXII 12; ContPerc4tW 8747 [m.sg. -iens]; BestPierre2R1 30,1; SermJos5H 30,30; BestAmFournH p. 54; MirNDChartrK XXV 425 [f.sg. -iens]; PAbernLumH 2397; 2399; SElisRobJ p. 394 [f.sg. -iens]; SommeLaur Gdf [m.sg. -iens]; MirJustW 161 [m.pl. -ienz]; ApocGiffR 2889; NicBozEmpV 43; etc.etc.SommeLaur Gdf [m.sg. -iens], ⁠agn. inobedyent DomGipT p. 166, ⁠s.l. innobedient DrouartB 7423 [f.sg. -iens]; RenContrR 35390)
  • “qui n’obéit pas” (mil. 12es.Cotgr 1611, ProvSalSanI 8419; BenDucF 26001; DialGregF 95,16; SermSapF 295,23; EpMontDeuH 240,9; BestPierre1M III 21; XXVI 7 [Autresi sont li feel en Dieu qui mult volentiers reçoivent la semence de la parole de Dieu, mais si deviennent puis inobedient qu’il entrelaissent ce qu’il ont oï de Dieu]; RobClariL LXXII 12; ContPerc4tW 8747 [Adans qui morst le mors Par coi fu inobediens]; BestPierre2R1 30,1; SermJos5H 30,30; BestAmFournH p. 54; MirNDChartrK XXV 425; PAbernLumH 2397; 2399 [E pur ceo ke inobedient esteit A nostre Seignur ki le feseit, Inobedient li fu la char]; etc.etc.SElisRobJ p. 394, TL 4,1399; Gdf 4,587c; AND 363a; Lac 7,89a; FEW 4,701a inobœdiens; 7,278a obœdire)